แมลงหางหนีบตัวสีดำ   ชื่อวิทยาศาสตร์ : Euborellia sp. ชื่อสามัญ : Earwigs วงศ์ (Family) : Carcinophoridae อันดับ (Order) : Dermaptera       แมลงหางหนีบเป็นแมลงห้ำที่ช่วยควบคุมประชากรของแมลงศัตรูพืชหลายชนิด โดยกินทั้งไข่และตัวหนอน เช่น หนอนเจาะลำต้นข้าวโพด หนอนเจาะสมอฝ้าย หนอนกออ้อย รวมทั้ง เพลี้ยอ่อนข้าวโพด ไข่และตัวอ่อนของด้วงกุหลาบ นอกจากนี้ยังพบตามแปลงปลูกพืชผักโดยเฉพาะพืชตระกูลกะหล่ำ พฤติกรรมของแมลงหางหนีบจะหลบซ่อนตัวอยู่ภายในลำต้นและตามซอกกาบใบอ้อยหรือข้าวโพด หรือตามซอกดินที่มีเศษใบไม้ มีความสามารถในการเสาะหาเหยื่อตามซอกมุมได้ดี แมลงหางหนีบจึงเป็นแมลงที่มีศักยภาพ ในการนำไปใช้ควบคุมแมลงศัตรูอ้อยและแมลงศัตรูข้าวโพดอย่างยิ่ง แมลงหางหนีบที่พบส่วนใหญ่ในแปลงข้าวโพด เป็นชนิดสีน้ำตาล Proreus simulans Stallen ส่วนที่พบในแปลงอ้อย เป็นแมลงหางหนีบชนิดสีดำ Euborellia sp.       รูปร่างและลักษณะการเจริญเติบโต   แมลงหางหนีบ มีการเจริญเติบโตเป็น 3 ระยะ ได้แก่ ระยะไข่ ตัวอ่อน และตัวเต็มวัย   ไข่ - มีลักษณะทรงกลม ผิวเรียบ สีขาวนวล วางไข่เป็นกลุ่มใต้ดิน ไข่ 1 กลุ่ม มีไข่ประมาณ 30 – 40 ฟอง ระยะไข่ 8 – 10 วัน ตัวอ่อน - มีรูปร่างคล้ายตัวเต็มวัย แต่มีขนาดเล็กกว่า ระยะตัวอ่อนมี 3 วัย รวมอายุประมาณ 55 วัน ตัวเต็มวัย - ลำตัวสีดำ ไม่มีปีก มีแพนหางเรียบสีดำ มีหนวดแบบเส้นด้าย ตัวเต็มวัยอายุประมาณ 90 วัน             พฤติกรรมการห้ำของแมลงหางหนีบ   แมลงหางหนีบเข้าทำลายเหยื่อที่เป็นตัวหนอนโดยการใช้แพนหางหนีบให้ตัวหนอนสลบหรือตายก่อน แล้วจึงกัดกินตัวหนอนเป็นอาหาร ถ้าแมลงหางหนีบกินอาหารอิ่มแล้ว มันจะใช้แพนหางหนีบตัวหนอนให้ตายแล้วจะทิ้งไว้โดยไม่กินเป็นอาหารและจะไปห้ำหนอนตัวอื่นต่อไป ส่วนเหยื่อที่เป็นเพลี้ยอ่อน แมลงหางหนีบจะใช้ปากกัดกินโดยตรง       การนำไปใช้ควบคุมศัตรูพืช   ปล่อยแมลงหางหนีบตั้งแต่วัย 3 จนถึงตัวเต็มวัยเพื่อควบคุมศัตรูพืช โดยใช้อัตราการปล่อย 100 – 2,000 ตัว/ไร่ (ขึ้นกับปริมาณศัตรูพืชในแปลงปลูกพืช) ปล่อย 1 – 2 ครั้ง/ฤดูปลูก       เอกสารประกอบการเรียบเรียง   ทัศนีย์ แจ่มจรรยา,นุชรีย์ ศิริ.2550. การควบคุมแมลงศัตรูข้าวโพดหวานโดยชีววิธี. เอกสารประกอบการฝึกอบรมเชิงปฏิบัติการ 6-7 สิงหาคม 2550 .ศูนย์วิจัยควบคุมศัตรูพืชโดยชีวินทรีย์แห่งชาติ ภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนบน คณะเกษตรศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น. 56 หน้า.